Bir Kuple Şiir

Gidene dur denir mi ? Yaşlı gözlerle olsan Giydirmiş zaman kefeni Keşke o an zaman dursa Belki yaşananlar unutulmayacak Unutmayı deneyecek insan Olmayacak şeyden teselli bulacak Eğer daha yaşayacak ömrü varsa Bir mezar oldu o kara çukur Üstündeki kıyafetleri onların kefeni Daha analar nice şehitler doğurur Dünya döner ... Güneş doğarsa ! Umutsuluk bekleyenlerin yüzünde Şehitleri çıkarıyorlar sessizce Insan üzülüyor onları gördükçe Daha içerde birileri var ise Bu şiir Soma kömür faciası için yazılmıştır                      Raşit Emre Kıvrak     

Kazanılan onca savaş Milyonlarca şehit Asla boyun eymeyen bir millet Vatan demek Can demek Bu vatanı sevmeyenler Gölgeler altında saklanır Kimi para , kimi şan istedi Kimi haritada görmek bile istemedi Bir devlet düşün Zorluklara karşı dik duran Bir sevda düşün Vatan uğruna şehit olan İşte Bu Vatan Türkiye Şehit Kanı Sulanmış Toprağı Korkusu Yok Yüce Millet İsmi TÜRK Yoktur Sonu             Raşit Emre Kıvrak

Bir acı geçti içimden Hatıralarımda dolaşırken Geçmişi unutmamışken Hasretini çekerken Kaybolurdum gözlerinde , bulamazdım kendimi Bir yaz yağmuru gibi sicak hissederdim yanında Bir masaldı seni yanımda hayal ettiğim Gerçekleşemeyecek kadar güzeldi Hayallerde kaldı sevgi Kuru ve soğuk bir zamandı gideceğim gün Bu kahraman yeni macera yolcusu hergün Umut aramaya değmeyecek artık Güneş eskisi gibi doğmayacak Ay eskisi gibi batmayacak Unutulmaz hayatım , destan sahnelerinde Bilen bilir , hatırlar "sevgi" anılan her yerde Bir hayat kur artık kendine Unut geçmişi , benim için üzülme                         Raşit Emre Kıvrak

Güneş gökyüzünde son görünüşü Ufuk çizgisinde kaybolmus yarısı Dalgalara vurmuş ışıkları Kimse göremedi deniz ve güneş sevdasını Ay ışığı ısıtmaya yetmiyor kumları Karanlık dalgalar sert vurur kumsala Herkes duymaz müziğini rüzgarın Duyuyorsan çok sevdin demektir Hiç gördün mü şafak vakti sahili Herkes dökmek ister denize Üzgünlüğünü Dertsiz bir sabah vakti Sükunet dolu her yeri

Kim bilir insan düzelir belki Kaybolan ve yok olanları özler Kim bilir sever dünyayı Doğası temiz bir hayatı Gururlu olsa insanoğlu Kimse özlem duymasa Hüzünlü ayrılıklar olmasa , hasret son bulsa O zaman belki sevilir dünya Kül olmasa umutlar gibi ormanlar Damarda aksa kan mermiyle çıkmasa Kul olduğunu bilse insan Farkı olmadığını anlar kraldan Eşit olsa bu millet bu dünya Kavga ve harp olmasa  Kimse büyük görmese kendini Analar ağlamasa savaşlarda Benim dünyam burası Bu yolların hepsi hayal sokakları Dünya dönüyor, Tanrı görüyor yakından Üzülme, çok olur günahı umursamazların                                                                           Raşit Emre Kıvrak