Bir Kuple Şiir

Bana bir masal anlat Içinde sana olan aşkım olsun O gözlerinin güzelliğine dalıp Her günüm böyle geçseydi Buralardan gittiğin gün Bir kaç kelamın vardı bana Son kez sarıl ve unut beni demiştin Yapamıyorum anla beni , özlüyorum Kimse sen değil halimden anlasın Mutluysam sevimcimi , üzgünken acımı paylaşın Yanımda olduğu an içimi ısıtsın Kimse sen değil , kimse senin gibi değil Sana bu mısraları yazıyorum Bir kağıt bir kalem ve birkaç damla gözyaşlaşıyla Bunu okumayacaksın biliyorum Ama ben hala seni seviyorum

Bir acı geçti içimde Hatırlatmda dolaşırken Geçmişi unutmamışken Hasretini çekerken Kaybolurdum gozlerinde bulamadım kendimi Bir Yaz yağmuru gibi sıcak hissederdim yanında Bir masaldı yanımda olduğun Gerçekleşemeyecek kadar güzeldi Düşüncelerde kaldı sevgi Kuru, soğuk bir zamandı gidecegim gün Bu kahraman yeni macera yolcusu hergün Umut aramaya değecek artık Güneş eskisi gibi doğmayacak Ay eskisi gibi batmayacak Unutulmaz hayatım, destan sahnelerinde Hatırlanır "sevgi" anılan heryerde Bir Hayat kur kendine Unut geçmişi benim icin üzülme

Akıyor yıllar Durmuyor ki zaman Bakmak kafi olmuyor ki Üzülmeye mani olmuyor insan Karanlığımı aşk bile aydınlatmıyor Kaybolanlar gelmiyor birdaha Başlarken bitiyor mutluluklarım Kulağım işitiyor ama anlamiyorum anlatilanlari Telafisi olmayan olaylar oluyor Duruyor ve kayboluyor hayaller Mutluluklar bir hayale girmiyor Üzüntü hep göz dolduruyor Kuru bir aşk, Kapalı hep gözler Umrumuzda degil hicbirsey Başlarda güzeldi hayatım Yalan olmaya mahkum kaldım

Bir gönül bir gönüle vurulurmuş Sevgi ve aşkla yanıp tutuşurmuş Bahar çiçekleri gibi açarmış O baharın tatlı sıcaklığında bile kavrulurmuş Narinmiş "Aşk" denilen şey Kırılmaya gelmezmiş, üzermiş Başta güzel bir bahçe gösterip Sonunda çiçek bırakmazmış Gün gelicek tek bir çiçek Bir bahçeyi süsleyecek İşte o zaman "aşk" denilen şey Birlikte sonsuzluğa dönecek

Mısralar ve ritimler vardı Sevdanın ve bekleyişin Kelimelerin hepsi aynıydı Aşkın ve sevginin varlığı Sözcükleri ve harfleri vardı Dinlemeye ve sevmeye değecekti Kaybolan sesler vardı O ses üzülmenin anlatıldığı yerdi Seven dinlerdi, sevdiğini özlerdi Sevmeyen dinlerdi, sevgisini öğrenirdi Aşk şarabından içende vardı Bildiği herseyi unutturmaya yeterdi Şimdi nerede, nerede saklı notalar Hangi rafta tozlandı kalbin anahtarı Sevdanın bir şarkısı ve masalı vardı Şarkısı paslandı, Masalı 2 kuruşa satıldı

Roman oldu hayatım , yaşadıklarım Unutamayacaktı okuyanlar Birkaç sayfaydı belki Ama anlatırdı yaşanan herşeyi Birkaç sayfada sevinç ve mutluluk Birkaç sayfada üzüntü ve keder Birkaç sayfada yaşadıklarım vardı Mürrekkep oldu anılarım birkaç sayfada Umut vadetiyordu önceleri Aşkta vardı biraz Gerçekleşemeyecek hayallerim vardı Yalan oldu hersey , zaman gibi Bu değildi çektiklerim Kaybettim beni sevenleri Kaybettim sevdiğimi , dostlarımı Zaman yine alt etti beni Kaybettiklerim umut vermişti hayallerime Yaşam , sevgi ve mutluluk vermişlerdi Zamanla birlikte hepsi yalan oldu Birkaç sayfalık romanım işte buydu

Düşler seslerini yitirmiş  Duyulmaz oldu artık kalpte  Bu Duran candır belkide  Kim bilir sarmışlardır kefene Sonbaharın sararmış yaprakları Tane tane yere düşerdi Kapatmadı üstümü yapraklar Toprağa mı küstü bilinmez Hani kuşlar , ağaçlar Daha gelmedi mi ilkbaharım ? Olmalıydı üstümde binbir renkli çiçekler Ama Toprağı saran sadece dikenler Serpilmedi hala taneler Yok gökyüzünde bulutlar Hani ya zor geçerdi o geceler Nerde kış , nerde beyaz melekler Kelebekler , arılar ölüyor Güneş var ama iç ısıtmıyor Geçmişteki yazlar  Sevinçleri ile yok oluyor Geçmiyor dört mevsim artık Eskisi gibi değil buralar  Gelip görmeselerde beni Hala inancim var sevmelere

Bilir misin ayın dünyaya aşkını Kıskançtı istemezdi görmesini başkasını Istemezdi görmesini güneşin güzelliğini Iste bu yüzden kapanirdi bulutları Kim derdi büyük aşklar ölümsüz diye Kim duydu Ferhat ile Şirini  Kim gördü aşk uğrunda dağ deleni Kim bulmuş masallardaki sevmeleri Ne para Ne pul derlermiş Ama olamayn her zaman üzülmüş Bu hayatta iki kazanan olmuş Onlarda sadece toprakta buluşmuş