Son Elvedam

Sordun mu hiç kendine

Terketmeden buraları sessizce

Suskunluğuna mı sakladın asi hüznü

Yoksa küle mi döndürdün benliğini

Sıcaklığını hissettiğim gecelerin

Aklıma gelen o son sözlerin

Hasret kaldığım gülümsemen

Izdırabınla mı boğdun kendini

Kalbimin son çanları çalarken

Anılar ile son yudumumu aldım

Yanarken içim son kez baktığında

Acımasız ateş sıçradı duygularıma

Hissizleşti tenim

Kayboldu son sevincim

Mutlu olmak en büyük korkum

Biliyorum, sonunda yıkılacak tüm hayallerim

Son kez aynada gördüm iyimserliğimi

Usul usul yansıdı gözlerime

Son kez sarıldı yüreğime

Ve kulağıma fısıldadı

''Elveda Emre"