Misafir

Kalbimin içindeki misafir

Hoşgeldin

Gelirken avuçlarının içinde

Bir tutam bahar getirmişsin

Teşekkür ederim

Tatlı küçük misafirim

İyi ki geldin

Kalbimdeki dağınıklığı

Toplamaya gelmişsin

Zahmet Etme Derim

Kusura bakma misafirim

Daha güzel ağırlamak isterdim 

Ani oldu biraz biliyorsun

Özür dilerim

Belki de tam zamanında geldin misafirim

Yoksa yalnızlığımla yok olma düşüncelerindeydim

Bir ses oldun odalarıma 

Yağmurda söylenen müzik edasıyla

Sadece Dinledim

Ah misafirim

İlk geldiğin günde

Beni bir tek sen anlarsın demiştim

O yüzdendir belkide

Ben de güzel günlere 

Gözlerimi Diktim

Benim için bir misafir değildin ya hani

Evimin gördüğü en güzel kişiydin

Rahat hissetmemin sebebi

İnancımın temeli

Vazgeçtiğim onca düşüncelerin

Anlamında kaybolduğum sözlerin

Namelerinde hayat bulduğum şarkıların

Dünyayı durdurman mesela bakışlarınla

Üzüldüğümde hafifçe ve sıcak bir sarılma 

Zakkum kokusuyla uyutman mesela

Senin eserindi bil isterim…

Bekle ! Nereye gidiyorsun misafirim

Biraz daha kalsan olmaz mı ?

Belki bu eve de kendi evim dersin

Bir ömür bu şekilde kabullenirsin

Doğru ya adı üstünde sen de misafirsin

Merak etme gideceksen de

Yaşarım ben kendi halimde

Umarım bir gün gelir de 

Doğru evi bulabilirsin kendine

Sakın unutma misafirim

Her zaman açık kapılar kalbimde

Sana ve hayallerine 

Keşke son bir kahve içmeyi bekleseydin

Nefeslenip giderdin

Bu kadar yorgun ve uykusuz kalmazdın

Tabi ki son karar sana ait de

Bir daha geleceksen 

Son kararı asla verme…